โรคฝีดาษลิง (หรือที่เรียกว่า MPOX, MPX หรือ MPXV) เป็นการติดเชื้อไวรัสที่สามารถส่งผลกระทบต่อทุกคนได้ ไวรัสชนิดนี้สามารถทําให้คุณรู้สึกไม่สบายและพัฒนาเป็นผื่นแผล รอยโรค หรือแผลเปื่อย การแพร่เชื้อไวรัสในท้องถิ่นกําลังเกิดขึ้นในออสเตรเลีย แต่มีวิธีทำให้คุณปลอดภัย นี่คือแนวทางปฏิบัติเกี่ยวกับอาการของโรคฝีดาษลิง การแพร่เชื้อ การฉีดวัคซีนและการป้องกัน
บทความนี้ประกอบด้วย
ประเด็นสําคัญของโรคฝีดาษลิง
- โรคฝีดาษลิงเป็นการติดเชื้อไวรัสที่ส่งผ่านการสัมผัสใกล้ชิดและสามารถส่งผลกระทบต่อทุกคน
- ไวรัสสามารถทําให้คุณรู้สึกไม่สบายและพัฒนาเป็นผื่นแผล รอยโรค หรือแผลเปื่อย
- คนส่วนใหญ่ฟื้นตัวภายในไม่กี่สัปดาห์โดยไม่จําเป็นต้องได้รับการรักษา
- การฉีดวัคซีน (แหล่งข้อมูลนี้มีเฉพาะในภาษาอังกฤษ) เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการป้องกันตนเองและผู้อื่น
- ผู้เดินทางระหว่างประเทศควรตระหนักถึงอาการและติดตามคําแนะนําด้านสุขภาพในท้องถิ่น
- ขอแนะนำให้ผู้คนคอยเฝ้าติดตาม อาการ (แหล่งข้อมูลนี้มีเฉพาะในภาษาอังกฤษ) รวมถึงผื่นหรือรอยโรค
- หากคุณคิดว่าคุณเป็นโรคฝีดาษลิงให้แยกตัวเองออกมาและโทรติดต่อก่อนไป พบแพทย์หรือบริการสุขภาพทางเพศ
- เก็บข้อมูลเบอร์ติดต่อของคู่นอนของคุณเพื่อช่วยในการติดตามผู้ติดต่อ
โรคฝีดาษลิงคืออะไร?
โรคฝีดาษลิง (หรือที่เรียกว่า MPOX, MPX หรือ MPXV) เป็นการติดเชื้อไวรัสที่สามารถส่งผลกระทบต่อทุกคนได้ ไวรัสสามารถทําให้คุณรู้สึกไม่สบายและพัฒนาเป็นผื่นแผล รอยโรค หรือแผลเปื่อย ไวรัสมักจะหายไปเองโดยไม่จําเป็นต้องได้รับการรักษา
โรคฝีดาษลิงถ่ายทอดจากคนสู่คน ผ่านการสัมผัสกับรอยโรคหรือสะเก็ดบนผิวหนัง ของเหลวในร่างกาย หรือผ้าปูที่นอนและเสื้อผ้าที่ปนเปื้อนเชื้อ
การแพร่เชื้อในท้องถิ่นส่วนใหญ่เกิดขึ้นจากการสัมผัสทางเพศที่ใกล้ชิดระหว่างผู้ชาย โดยเฉพาะผู้ชายที่มีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย การฉีดวัคซีน (แหล่งข้อมูลนี้มีเฉพาะในภาษาอังกฤษ) เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการป้องกันตนเองและผู้อื่น ค้นหาตําแหน่งสถานที่ให้บริการฉีดวัคซีนโรคฝีดาษลิงที่ใกล้ที่สุดด้วย แผนที่แบบโต้ตอบของเรา
สถานการณ์โรคฝีดาษลิงล่าสุดในออสเตรเลีย
ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2022 มีผู้ป่วยโรคฝีดาษลิงอย่างน้อย 1470 รายในออสเตรเลีย
แม้ว่าผู้ป่วยหลายคนจะอยู่ในผู้เดินทางระหว่างประเทศที่กลับเข้าประเทศ แต่ก็มีรายงานการแพร่เชื้อในท้องถิ่นในออสเตรเลียด้วยเช่นกัน ผู้ที่มีหรือไม่มีประวัติการเดินทางระหว่างประเทศควรระวังอาการของโรคฝีดาษลิง (แหล่งข้อมูลนี้มีเฉพาะในภาษาอังกฤษเท่านั้น)
การฉีดวัคซีน (แหล่งข้อมูลนี้มีเฉพาะในภาษาอังกฤษเท่านั้น) เป็นที่ทราบกันดีว่าช่วยหยุดการระบาดของโรคฝีดาษลิง การเข้าถึงการป้องกันอย่างเต็มที่จากวัคซีนใช้เวลาอย่างน้อย 6 สัปดาห์ ดังนั้น จองวัคซีนฟรีของคุณเสียแต่ตอนนี้!
อาการของโรคฝีดาษลิงเป็นอย่างไร
โรคฝีดาษลิงอาจรวมถึงอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่ เช่น ต่อมน้ำเหลืองบวม มีไข้ ปวดศีรษะและอ่อนเพลียรวมถึงผื่น รอยโรคหรือแผลเปื่อย ผู้ติดเชื้ออาจพบอาการเหล่านี้ทั้งหมดหรือเพียงไม่กี่อาการ ตั้งแต่ไม่สบายเล็กน้อยไปจนถึงไม่สบายมาก และมีความเจ็บปวดที่จำเป็นต้องไปพบแพทย์
ผื่น รอยโรคหรือแผลเปื่อยอาจอยู่ในบริเวณที่มองเห็นได้ยากรวมถึงบริเวณอวัยวะเพศรอบ ๆ หรือภายในทวาร (บริเวณทวารหนักและไส้ตรง) หรือในปากและลําคอ และยังอาจเกิดบนใบหน้า ฝ่ามือ แขน หน้าอก หลังและขา
ผื่น รอยโรคหรือแผลเปื่อยอาจดูแตกต่างกันไปในแต่ละคน ซึ่งอาจดูเหมือนสิวหรือแผลพุพองหรือเข้าใจผิดว่าเป็นอาการของเริมหรือซิฟิลิส
“โรคฝีดาษลิงอาจรวมถึงอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่ เช่น ต่อมน้ำเหลืองบวม มีไข้ ปวดศีรษะและอ่อนเพลีย รวมถึงผื่น รอยโรคหรือแผลเปื่อย”
อาการมักจะเริ่มระหว่าง 1-2 สัปดาห์หลังจากการสัมผัสเชื้อ แต่อาจสั้นเหลือเพียงไม่กี่วันหรือนานมากสุด 21 วัน
โดยปกติแล้วผู้ที่เป็นโรคฝีดาษลิงจะมีผื่นหรือรอยโรค คนอื่นอาจจะมีแผลก่อนที่จะมีอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่ บางคนอาจไม่มีอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่เลย
ผู้ติดเชื้อเอชไอวี ที่ไม่ได้รับการรักษาอาจ มีอาการรุนแรงหรือยืดเยื้อมากขึ้น
โรคฝีดาษลิงแพร่เชื้อได้อย่างไร?
โรคฝีดาษลิงแพร่เชื้อได้ด้วยการสัมผัสทางกายภาพอย่างใกล้ชิดกับคนที่มีไวรัส ซึ่งรวมถึงการสัมผัสใกล้ชิดกับ
- ผื่นที่ผิวหนัง รอยโรค หรือแผลเปื่อยที่ใดก็ได้ในร่างกาย
- ของเหลวในร่างกาย (เช่น หนองหรือเลือดจากรอยโรค)
- สะเก็ด
- แผลที่ซ่อนอยู่ รอยโรคหรือแผลเปื่อยในปากลําคอ หรือภายในทวารหนัก (บริเวณไส้ตรง)
- เสื้อผ้า ชุดเครื่องนอน ผ้าเช็ดตัวหรือวัตถุจากบุคคลที่เป็นโรคฝีดาษลิง
ไวรัสยังสามารถแพร่เชื้อได้ด้วยการจูบหรือหายใจเข้าละอองจากการไอหรือจาม
“การฉีดวัคซีนเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการป้องกันตนเองและผู้อื่น”
จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ไม่มีใครคิดว่าโรคฝีดาษลิงเป็นโรคติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ (STI) แต่หลักฐานจากการระบาดทั่วโลกในปัจจุบันบ่งชี้ว่า ส่วนใหญ่โรคนี้แพร่กระจายผ่านการมีเพศสัมพันธ์
เราไม่รู้ว่าไวรัสชนิดนี้จะยังคงอยู่ในน้ำกาม (น้ำอสุจิ) นานแค่ไหน ดังนั้นเพื่อปกป้องผู้อื่น ผู้ที่หายจากโรคฝีดาษลิงควรใช้ ถุงยางอนามัย สําหรับกิจกรรมทางเพศใด ๆ รวมถึงการมีเพศสัมพันธ์ทางปากเป็นเวลา 12 สัปดาห์ (แหล่งข้อมูลนี้มีเฉพาะในภาษาอังกฤษเท่านั้น)
การฉีดวัคซีนป้องกันโรคฝีดาษลิง
ตอนนี้กำลังมีโครงการฉีดวัคซีนป้องกันโรคฝีดาษลิงแห่งชาติ บุคคลในกลุ่มต่อไปนี้ได้รับคำแนะนําให้ฉีดวัคซีน
- ผู้ชายที่มีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่น ๆ ที่มีคู่นอนหลายคน การใช้แอพเพื่อมีเพศสัมพันธ์ การไปตามสถานที่ที่มีเพศสัมพันธ์เกี่ยวข้อง งานเต้นรำหรือปาร์ตี้เซ็กส์
- ผู้ที่มีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายด้วยกันหรือผู้ชายสองเพศ (รวมถึงผู้หญิงที่ไม่ข้ามเพศหรือหญิงข้ามเพศ หรือคนที่ไม่คิดว่าตัวเองเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง)
วัคซีนโรคฝีดาษลิงนั้นฟรีสําหรับผู้มีสิทธิ์ทั้งที่มีหรือไม่มีเมดิแคร์ หากคุณมีเมดิแคร์ ให้นําบัตรเมดิแคร์ของคุณมาด้วยในวันที่นัดหมาย
วัคซีน JYNNEOS® (แหล่งข้อมูลนี้มีเฉพาะในภาษาอังกฤษเท่านั้น) ปลอดภัยมีประสิทธิภาพและฟรี
สําหรับผู้ที่มีสิทธิ์ นอกจากนี้ยังเหมาะสําหรับผู้ติดเชื้อเอชไอวีและผู้ที่มีระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอ
วัคซีนหนึ่งเข็มสามารถปกป้องคุณจากโรคฝีดาษลิงได้ดี วัคซีนใช้เวลา 2 สัปดาห์ที่จะให้ฝลผลการป้องกันที่ดี การป้องกันสูงสุดเกิดขึ้นประมาณ 2 สัปดาห์หลังจากเข็มที่สองของคุณ
“วัคซีนหนึ่งเข็มสามารถปกป้องคุณจากโรคฝีดาษลิงได้ดี วัคซีนใช้เวลา 2 สัปดาห์ที่จะให้ฝลผลการป้องกันที่ดี”
วัคซีนจะมีประสิทธิภาพมากที่สุดเมื่อคุณได้รับก่อนสัมผัสกับโรคฝีดาษลิง อย่างไรก็ตามหากคุณสัมผัสใกล้ชิดกับคนที่เป็นโรคฝีดาษลิงให้ฉีดวัคซีนโดยเร็วที่สุดและภายใน 14 วันเพื่อลดความรุนแรงของอาการใด ๆ
โรคฝีดาษลิงและเอชไอวี
ผู้ติดเชื้อเอชไอวีที่ใช้การรักษาเอชไอวีที่มีประสิทธิภาพจะไม่มีความเสี่ยงต่อโรคฝีดาษลิงมากไปกว่าผู้ไม่ติดเชื้อเอชไอวี อย่างไรก็ตามผู้ติดเชื้อเอชไอวีที่ไม่ได้รับการรักษาเอชไอวีที่มีประสิทธิภาพและมีระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแออาจมีอาการ โรคฝีดาษลิง ที่รุนแรงหรือยืดเยื้อมากขึ้น (แหล่งข้อมูลนี้มีเฉพาะในภาษาอังกฤษเท่านั้น)
แม้ว่าจะมีหลักฐานจํากัดเกี่ยวกับโรคฝีดาษลิงในผู้ติดเชื้อเอชไอวี แต่ผู้ติดเชื้อเอชไอวีก็ควรปฏิบัติตามคําแนะนําเดียวกันกับประชาชนทั่วไป ติดต่อผู้เชี่ยวชาญด้านการรักษาเอชไอวีของคุณหรือ องค์กรเอชไอวีในพื้นที่ หากคุณมีข้อกังวลใด ๆ
มีการรักษาสำหรับโรคฝีดาษลิงหรือไม่?
คนส่วนใหญ่ที่เป็นโรคฝีดาษลิงมีอาการป่วยเล็กน้อยและฟื้นตัวในอีกไม่กี่สัปดาห์โดยไม่จําเป็นต้องได้รับการรักษา อย่างไรก็ตามบางคนอาจมีอาการปวดเล็กน้อยถึงรุนแรงซึ่งอาจจะต้องไปพบแพทย์
มียาต้านไวรัสที่อาจช่วยรักษาผู้ที่เจ็บป่วยรุนแรง เช่นผู้ที่มีระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอได้
ติดต่อขอคําแนะนําได้จากแพทย์หรือศูนย์สุขภาพทางเพศ
ลดความเสี่ยงของคุณ: เพศและโรคฝีดาษลิง
ในขณะที่โรคฝีดาษลิงกําลังแพร่กระจาย ให้ระวังอาการก่อน ระหว่าง และหลังมีเพศสัมพันธ์ ตรวจสอบตัวเองเพื่อหาสัญญาณก่อนพบกัน หากคุณสังเกตเห็นสัญญาณใด ๆ โปรดติดต่อผู้ให้บริการสุขภาพทางเพศของคุณ
สร้างนิสัยในการแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อกับคู่นอนของคุณ ซึ่งจะช่วยในการติดตามผู้ติดต่อ
จนกว่าคุณจะได้รับการฉีดวัคซีนครบถ้วน คุณสามารถจํากัดคู่นอนหรือสร้างคู่นอนขาประจำได้ ยิ่งคุณมีคู่นอนที่ใกล้ชิดน้อยลงเท่าไหร่ โอกาสในการหลีกเลี่ยงโรคฝีดาษลิงก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
พิจารณาวิธีการเหล่านี้เพื่อช่วยลดความเสี่ยงของคุณ
- มีเพศสัมพันธ์ เสมือนจริง (แหล่งข้อมูลนี้มีเฉพาะภาษาอังกฤษ) บนโทรศัพท์หรือเว็บแคม
- สำเร็จความใคร่ด้วยกันโดยไม่ต้องสัมผัสผิวหนังหรือสารคัดหลั่งของกันและกัน
- จํากัดการสัมผัสทางผิวหนังให้มากที่สุดโดยการไม่ถอดเสื้อผ้าออก
- หลีกเลี่ยงการจูบ
- หลีกเลี่ยงการแบ่งปันของใช้ส่วนตัว ของเล่นทางเพศ หรือเสื้อผ้าทางเพศ
- ฝึกสุขอนามัยที่ดีก่อนและหลังมีเพศสัมพันธ์
ถุงยางอนามัย สําหรับการมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักและทางปากอาจไม่ปกป้องคุณจากโรคฝีดาษลิง แต่การมีเพศสัมพันธ์ด้วยถุงยางอนามัยอาจช่วยหลีกเลี่ยงแผลที่เจ็บปวดรอบ ๆ และภายในทวารของคุณ (บริเวณทวารหนักและไส้ตรง) ปากและลําคอ
กำลังเดินทางไปหรือกลับจากต่างประเทศ
หากคุณเพิ่งกลับจากต่างประเทศ โดยเฉพาะเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ให้ลดคู่นอนของคุณ และติดตามอาการเป็นเวลา 21 วัน
หากคุณวางแผนที่จะเดินทางไปต่างประเทศ ควรรับทราบข้อมูลและตระหนักถึงการพัฒนาของโรค อย่าลืม
- ตรวจสอบให้แน่ใจว่า คุณได้รับการฉีดวัคซีนครบถ้วนแล้ว 6 สัปดาห์ก่อนออกเดินทาง
- ใช้ความระมัดระวังหากคุณวางแผนที่จะเข้าร่วมปาร์ตี้เซ็กส์หรือซาวน่า
- เยี่ยมชม smartraveller.gov.au (แหล่งข้อมูลนี้มีเฉพาะภาษาอังกฤษเท่านั้น) สําหรับคําแนะนําการเดินทางล่าสุด
เคยสัมผัสกับโรคฝีดาษลิงหรือมีอาการพัฒนามาแล้ว?
หากคุณเคยสัมผัสกับโรคฝีดาษลิงมาแล้ว ให้ดําเนินการอย่างรวดเร็ว การฉีดวัคซีนภายใน 4 วันให้โอกาสที่ดีที่สุดในการหลีกเลี่ยงอาการ การฉีดวัคซีน (แหล่งข้อมูลนี้มีเฉพาะในภาษาอังกฤษ) ระหว่าง 4 ถึง 14 วันหลังจากการสัมผัสเชื้ออาจช่วยลดความรุนแรงของอาการได้
“หากคุณเคยสัมผัสกับโรคฝีดาษลิงมาแล้ว ให้ดําเนินการอย่างรวดเร็ว การฉีดวัคซีนภายใน 4 วันให้โอกาสที่ดีที่สุดในการหลีกเลี่ยงอาการ”
Iหากคุณเริ่มมีอาการ
ข้อมูลเพิ่มเติม
Find information about monkeypox in your state or territory: